دکلمه (1)

بعد یه مدت طولانی چند دکلمه برای بازگشت میتونه خوب باشه.

هدفون فراموش نشه!!

لینک دانلود:

افسانه

آدم عاشق نمیشه

برگ و شبنم

خیال تو

دیدار 

بی تو

وهم و خرافات شب و آرامش سیگار
از تو به تو باید نویسم باز هم انگار
☆☆☆
فریاد می‌زد خواهشی پشت نگاه تو
شاید همین باشد شروع اشتباه تو
شاید که صبرت سر رسیده خواهشی داری
شاید به حرفای من دیوانه بیماری
از شرم و از آشوب من در خنده افتادی
به رنگ سرخ گونه‌ام بدجور معتادی
می‌بوسمت آرامشم را کام می‌گیری
می‌بوسمت از شوق می‌میری و می‌میری
می‌بوسمت آری، ولی، اما، اگر، شاید!
آرامشی که بین ما دیری نمی‌پاید

اینچنین نخواهد ماند

شعر جدیدم در قالب غزل:

بگفت خواجه که کار اینچنین نخواهد ماند

دل شکسته‌ی ما هم حزین نخواهد ماند

اگر چه قلب مرا بی بهانه می‌ شکنند

طلای‌ تکه‌شده بر زمین نخواهد ماند

بار کج

باز هم نیمه‌های شب گاهی
می‌رود تا به آسمان آهی
می‌رسد فرقتت به پایانش
بار کج هم به منزلش گاهی

#دوست

اهل عشق

عاشق خطاب کرد سوی معشوقه‌اش به کبر

کای عشق ما از همه‌ی عاشقان سریم

در فرهی، درخشش و در کبر و در مقام

چون پادشاه ملک نه، که چون تاج بر سریم

گفتا که حسنِ خلق تو را جمله از بریم

گفتم که حسنِ خلق نه که از حسن برتریم

قفلی اگر به باغ محبت زدی به ناز

ما چون کلید نه که چون حلقه بر دریم

عیدانه

به صحرا رو بیفشان غم ز دامن (۱)
یکی گل هدیه کن حتی به دشمن
رها کن کینه‌ها در سینه چون من
که هر فصلی نخواهد بود نوروز (۲)
رسید از لامکان این نوبهاران (۳)
به هر دشتی کشیده ابر و باران
مروت خوش بود در حق یاران (۴)
برِ طرف چمن روی دل‌افروز (۵)
مبارک باشدت این عید شیرین
مبارک باشدت این عمر نوشین
مبارک باشدت ماه فَروَدین
مبارک باشدت این عید نوروز
#دوست

وداع با ۹۵

به نام خداوند لیل و نهار
خداوند نوروز و فصل بهار
دگر بار بگذشت یک سال نیک
به کردار و گفتار و پندار نیک
نه در قلب هامان غمی ماندگار
نه قلبی شکسته به دستان یار

مثل این درد های بی درمون

مثل اون قایقی که رو دریاست
مثل دستی که خالی از گرماست
شد غریب آشنا و غمگین شد
مثل یک شاعری که بد تنهاست

مثل بادبادک رها از نخ
مثل حس رهایی از برزخ
بی تپش بی صدا و بی منطق
مثل آتیش زیر تکه‌ی یخ

مثل طوفانِ بعد آرامش
مثل چشمت بدون آرایش
اشک حلقه زده توی چشمت
مثل حس ترحم و خواهش

سحر

سحر  هنگام  رمزآلود  هستیست

سحر  هنگامه ی  یکتا پرستیست

شنیدم  زاهدی  با  خنده  می گفت

سحر هنگام عیش‌و‌نوش و مستیست

#دوست

امید واهی

#ماجرای  من  و  معشوق  کجا  فال   کجا
در سرش اوست،#منِ دوست کجا دال کجا
جگرِ عاشق #و سیمرغ،  پرش  میسوزد
زهر ِ #معشوق  کجا   اِستَدَع  زال  کجا
گفت تا روز ابد  ترک  مگو  عشق  #مرا
روز  #پایان  کجا  ماه  کجا  سال  کجا