ما را همه شب نمی برد خواب
در محضر این تشنه تویی آب
ما را همه شب نمی برد خواب
در هجر تو اشکم شده خوناب
ما را همه شب نمی برد خواب
من قریه ی عشقم و تویی باب
ما را همه شب نمی برد خواب
حسرت پی آن زلف و خم و تاب
ما را همه شب نمی برد خواب
پیرم و کهنسال و تویی شاب
ما را همه شب نمی برد خواب
دندان تو مروارید، لعلت همه عناب
ما را همه شب نمی برد خواب
شهری شده بنده وَ تو ارباب
ما را همه شب نمی برد خواب
فیروزه ی زیبایی و پاکی و تویی ناب
ما را همه شب نمی برد خواب
خجلت زده شد پیش رخت عارضِ مهتاب
ما را همه شب نمی برد خواب
بیمارِ توام بشنو و دریاب
ما را همه شب نمی برد خواب
در دوری تو میشوم از مهلکه پرتاب
ما را همه شب نمی برد خواب
عشقت بنشسته به همه موضع و آراب
ما را همه شب نمی برد خواب
تاثیر نهادی به من و عادت و آداب
ما را همه شب نمی برد خواب
در راه تو ما را نبود اندکی اِتعاب
ما را همه شب نمی برد خواب
یک پنجره بستی و گشودی همه ابواب
ما را همه شب نمی برد خواب
طولی نکشید و تو شدی مهترِ احباب
ما را همه شب نمی برد خواب
من آن توام مطلق و آزاد ز احزاب
ما را همه شب نمی برد خواب
هم بوی نیاکانی و هم حسرت اعقاب
ما را همه شب نمی برد خواب
در هیچ کجایی نبود این همه اعجاب
ما را همه شب نمی برد خواب
در چشم تو انواع شفق هاست و اکواب
ما را همه شب نمی برد خواب
دیوانه ی برخورد تو گشته همه الباب
ما را همه شب نمی برد خواب
خیس است مرا گونه و اَهداب
ما را همه شب نمی برد خواب
دیوانگیم را بکند عشق تو ایجاب
ما را همه شب نمی برد خواب
از دست تو خواهم عسل و دانه ی اعناب
ما را همه شب نمی برد خواب
فال تو نمایان نکند هیچ سطرلاب
ما را همه شب نمی برد خواب
آرایش و زیبایی خَضّابی و سرخاب
ما را همه شب نمی برد خواب
تو روح فریدونی و آرامش سهراب
ما را همه شب نمی برد خواب
هر سجده ی من نقش تو بندد برِ محراب
ما را همه شب نمی برد خواب
مسرور نباشی و نباشی تر و شاداب
ما را همه شب نمی برد خواب
عهدیست که بستم و تا یوم الاحتساب
ما را همه شب نمی برد خواب
رندان همه خفتند و ز مستی این شراب
ما را همه شب نمی برد خواب
