مادر

تا تمام راویان از وصف تو عاجز شدند

قلب و دستم راوی این قصه ی غامض شدند

دست هایت معجزی از معجزات خالق است

یک کلامت حاوی هفتاد پند ناطق است

موی زیبا و سیاهت همچو قیر بام هاست

برف قطعا زینت این خانه ها و بام هاست

هست زیباتر ز ایما و صدای خنده ات؟

مادرم کل ملائک بندگان خنده ات

از قیامت، آخرت ولله میترسم که من

دستهایت را نبوسیدم، تو بوسیدی ز من

ربنا در شکر این نعمت همی عاجز شدم

مادرم من نیز در توصیف تو عاجز شدم

#دوست

حروف اول مصراع ها رو کنار هم بگذارید😉