امید واهی

#ماجرای  من  و  معشوق  کجا  فال   کجا
در سرش اوست،#منِ دوست کجا دال کجا
جگرِ عاشق #و سیمرغ،  پرش  میسوزد
زهر ِ #معشوق  کجا   اِستَدَع  زال  کجا
گفت تا روز ابد  ترک  مگو  عشق  #مرا
روز  #پایان  کجا  ماه  کجا  سال  کجا
دگرم #نیست زبانی که کنم شکوِه از او
#هرچه  گفتیم  کجا قیل کجا قال کجا
ما  به  #آغاز  بهاران   صنما   امّیدیم
که #ندارد بن و ته، مهر کجا فال کجا
#نپذیرد،  نشود، دوست، کلامت، اثری
آنکه #انجام دهد بی سخن و لال کجا
#دوست

استدع: احضار

فال(در مصرع دهم): پاییز، fall

اثری(در بیت آخر): اثرگذار