مثل این درد های بی درمون

مثل اون قایقی که رو دریاست
مثل دستی که خالی از گرماست
شد غریب آشنا و غمگین شد
مثل یک شاعری که بد تنهاست

مثل بادبادک رها از نخ
مثل حس رهایی از برزخ
بی تپش بی صدا و بی منطق
مثل آتیش زیر تکه‌ی یخ

مثل طوفانِ بعد آرامش
مثل چشمت بدون آرایش
اشک حلقه زده توی چشمت
مثل حس ترحم و خواهش

مثل درمونِ درد بی درمون
پنبه و پهلوون توی میدون
مثل سردرد و خستگی از کار
تو ترافیک و سر روی فرمون

مثل اون کاش ها که می گفتم
روی خشخاش مته می سفتم
تو فقط از جدایی می گفتی
من برات آش عشق می پختم

مثل شیش‌ازچهار و چار از شش
مثل چندین هزار در کوشش
مثل  یک  با صلابت  و  تنها
مثل  دو  پرشده  از  آرامش

مثل زخمی که گوشه ی لبهاست
مثل دردی که توی این شبهاست
مثل اون شاعری که فهمیده
دیگه نه عاشقه و نه تنهاست
#دوست