امَّن یُجیب

هر که را آرامشی در این سرا گم گشته است

باز جوید رامِشش در آیه ی امن یجیب...

#دوست

سکوت

زبانم در دهان سکنی گزیدست

این جماعت

نه

نخواهد شد براشان روشن و شفاف

که این خوش نغمه طوطی

از چه شد صامت؟

من از باغ جهان بار غم و اندوه را چیدم

مرا باور کنی یا نه

سکوتم را پرستیدم.

#دوست

انجیر امید

گناباد گرافی

خانه ای متروک از روستاهای اطراف گناباد

أَلَیسَ اللهُ بِکَافٍ عَبدَهُ

چرخ دستی

طهران گرافی

درون یکی از بازارچه های خیابان ولیعصر

خیال تو

عصر یک روز زمستانی سرد

کز کردم بغل خاطر تو

و کتابی در دست

دور گشتم ز پریشانی دی ماه پلید

خسته و زخم به تن

غم به رخساره پدید

دست گرمت بفشردم در دست

چشمه ی روشن چشمان تو را نوشیدم

تا که یخ های دلم باز شود

بغل گرم تو را پوشیدم

چه خیالی چه خیالی

و چه ر‌‌ویای محالی

#دوست

افسانه

با تو باور می کنم آرامش این خانه را

در سرت می پروری آسایش این شانه را

در جهانی که تمام عاشقانش عاقلند

در جنون می آوری این عاشق دیوانه را

وابستگی

گفت با آن بلندترین صدایی که تصورش را هم نمی توانی بکنی فریاد خواهم زد: دوستت دارم!

زد. فریاد زد. بلند هم فریاد زد. هیجان این حس دوست داشتنی دوست داشته شدن، داشت سراپای وجودم را می گرفت که ناگاه... 

دار

خاموش کردم توی لیوانم خدایم را

با عکس هایت باز کردم زخم هایم را

کز کردم و با بغض تف بر روی استاتیک

از تو فقط بر گردنم رژگونه و ماتیک

از این همه بی رحمی ات حرصم درآمد باز

رفتی ولی ای کاش می کردی نگاهم باز

معرفت کردگار

طهران گرافی

پارک ملت